Kokkola

Vandaag was de laatste dag in Kokkola. Een beetje sneu, maar we hebben het goed gehad in het huisje.

Dus inpakken, poetsen, de laatste aardbeien uit het minituintje geplukt voor onderweg. De sleutel op tafel leggen, de deur dicht en de auto in. Als laatste toch nog wat foto's van het plaatsje.

bibliotheek

een van de grote winkelstraten

voetgangerszone in centrum

een van de drie hotels aan de hoofdstraat

gemeentehuis en vvv

de dagelijkse markt

groente van de dag

groente en fruit gaat per liter niet per kilo

Al die lege straten en pleinen geven misschien de indruk dat het een rare tijd van de dag is, de foto's zijn tussen 11 en 12 uur in de ochtend genomen. En nee, geen groothoeklens of zo, het is gewoon zo leeg.

wafelcafe in museumkwartier

vanuit onze voordeur de kerk  een blok verderop

Landschappen

Door het gezeur over het weer lijkt het misschien dat we het niet fijn hebben, maar het is hier erg mooi. Ook als de zon niet schijnt. Hieronder enkele foto's die we tijdens onze ritjes in de buurt hebben gemaakt.

Paupers

Bij de ingang van een aantal houten kerken staan z.g. paupers, houten beelden van een arme man. Het zijn offerblokken, om geld voor de armen in te zamelen. Het oudste van dit soort beelden in Finland (1784) staat hier in de buurt in de Kaarlela kerk. Voor de ingang staat een moderne versie uit 1840.

Drake huis

Deze week was er iemand van het museum in het grote huis om de plantjes water te geven. Dat gaf mij de gelegenheid om binnen te kijken en wat foto's te maken.

Het huis werd in 1997 via een testament eigendom van de gemeente Kokkola. Al in 1665 stond het adres Vastra Kyrkogatan 20 op het stadsplan.Vanaf ongeveer 1853 tot 1997 heeft hier de familie Drake gewoond. Het huis is nu in dezelfde staat als op het moment dat het laatste lid van de familie overleed. Als je binnenkomt heb je echt het gevoel dat de bewoners even weg zijn om boodschappen te doen. Er staan plantjes in de vensterbank, er hangen kleren aan de kapstok en in de kasten, handdoeken in de badkamer en overal staan persoonlijke spulletjes van de verschillende generaties.

Interactie

Een van de voorwaarden voor het krijgen van deze residencie was dat ik een aantal activiteiten met de locale bevolking zou doen. Makkelijker gezegd dan gedaan in Finland. De mensen zijn hier erg terughoudend, niet alleen t.o.v. buitenlanders. En de taal helpt ook niet echt, een gesprek in het engels of duits schrikt vaak al af.

Vorige week had ik een tafel op de locale woensdagavond markt. Er wordt van alles en nog wat verkocht, maar men gaat vooral om te eten en drinken. Het was behoorlijk druk en lekker weer. En zelfs nog iets verkocht ook.

Afgelopen zondag had ik in de tuin van het wafelcafe een workshop kaarten maken voor kinderen. Een uitwisselings project met de lagere school in Acht. Er hingen zelfs in het fins en zweeds affiches in het postkantoor, de bieb en op nog een aantal plaatsen, zelfs was er in de kinderklas van de Artschool aandacht aan besteed.

Na een middagje in de kou, hadden we toch 12 deelnemers. Gelukkig voor het project wordt het in Koli herhaald en is de opkomst groter.

Dinsdag is de presentatie van de  Kalevala mailartkaarten in de bibliotheek.

Stenen zoeken

Al jaren verzamel ik tijdens mijn reizen stenen. Niet te groot, lekker in de hand liggend en een beetje leuk van kleur. Ze krijgen een jasje van wol, een klusje dat ik tijdens het autorijden meestal doe. Nu had ik geen voorraad meer om mee te werken. Geen probleem als je toch met de auto naar Finland gaat, zou je zo denken.

En inderdaad zie je hier stenen genoeg, ook stenen die aan mijn eisen voldoen. Bergen van deze stenen, maar vooral in tuinen, langs de openbare weg, op kruispunten, ze bouwen er hele rotondes van. En ze liggen in het cement vast. Na ruim 3 weken hier rondrijden hebben we nog geen plek kunnen vinden waar ze gewoon "wild" voorkomen. Niet langs de kust, niet in riviertjes of in het bos. Bijna net zo onvindbaar als elanden.
Toen toch maar links en rechts aan Finnen gevraagd. Ze hebben geen idee waar ik het over heb, stenen zitten hier overal in de grond zeggen ze.

Ik heb er gelukkig wel een paar gevonden, niet genoeg voor de terugreis helaas.

Onderweggetjes

Het weer werkt echt niet mee. Heel erg wisselvallig, het verandert binnen een half uur, veel bewolking en een harde wind maakt het niet echt aangenaam om buiten te werken. Soms kan je net uit de auto stappen om een foto te maken met een beetje blauwe lucht, meestal ben je te laat.
Afgelopen week was het een dag droog en heb ik het gewaagd om wat schetsjes onderweg te maken. Snel vanwege de kou. Jan heeft vast wel een foto gemaakt waar ik in dikke truien op mijn klapstoeltje aan het werk ben.

Kalevala Mail Art Blog

Vanwege het zomerse weer in de bibliotheek begonnen met een blog over het Kalevala Mailart project.
Helaas staan nog niet alle inzendingen erop, maar dat komt zo snel mogelijk.

Een compositie van enkele van de inzendingen.

Je kunt het blog vinden via de link:
kalevalamailartproject.blogspot.com

Kalevala

Een residencie is natuurlijk niet alleen om de omgeving te bekijken en een beetje vakantie te houden. Er moet ook gewerkt worden. In huis is schilderen verboden, buiten met veel wind en aardig wat regen, is tekenen voor mij niet echt een optie. Dus ik ben begonnen met collages te maken n.a.v. de Kalevala. Ik heb geprobeerd om een moderne variant te maken van een aantal van de belangrijkste figuren uit dit Finse epos.
Ik heb gebruik gemaakt van foto's van Finse landschappen uit een reisboek en de figuren en voorwerpen komen uit locale folders en tijdschriften. Werken met de beschikbare middelen dus.

Tapio, god van de wouden

Ilmatar

Aino

Het zijn er uiteindelijk 15 geworden en nog materiaal voor 2 of 3 meer.

Voor de deelnemers aan het Kalevala Mailart project, er komt een presentatie volgende week hier in de bibliotheek van Kokkola!